Gastenboek
wat een prachtige opnames . Heeft Tiaz hier ook van kunnen genieten?
Die brulapen doen goed hun best Niet te hopen dat Tiaz dit naaapt
Ondanks alles toch genieten van alles om jullie heen .
we wensen jullie veel sterkte en toch ook een heleboel plezier.
we:gluren 
met jullie mee en genieten van de filmpjes zo ook Blitz Hij blaft wat af
liefs opa en oma Blitz
Nou, tijdens de wandeling door Tree of Life heeft Tiaz de hele tijd in de kinderwagen geslapen. Tijdens de wandeling door het bos ook een groot deel, maar bij de brulapen was hij wel wakker. Maar hij was niet echt onder de indruk van hun lawaai. Hij keek wel even waar het vandaan kwam, maar reageerde er verder niet echt op.
Ha Mark, Yvonne en Tiaz,
Nou het zit niet mee he? Zet hem maar op de probiotica of zouden ze dat daar niet kennen? Of even langs een medicijnman ergens in de middel of nowhere, die hebben de beste middeltjes...dat moet toch lukken daar
Wij hopen dat Tiaz heel snel weer de oude is en jullie je reis onbezorgd kunnen voortzetten en nog heel veel mooie dieren mogen tegenkomen en vastleggen. Maar het leukste aapje hebben jullie toch al gezien Het volgende verhaaltje van jullie wordt sowieso positief....three times is immers a charm!
Groetjes,
TenM
Tsja, puurdere probiotica dan die uit mijn borsten kun je niet krijgen. Tiaz weigert ook pertinent alles wat daar niet uitkomt, dus dat maakt het soms ook wel lastig om hem bijvoorbeeld voldoende vocht binnen te laten krijgen. Maar dan krijgt hij wel meteen antistoffen mee, dus dan hebben we die medicijnman ook niet meer nodig
Enne voordat ik wordt gecorrigeerd...ja ik weet het is middle of nowhere
"Voordat ik word gecorrigeerd".... met een d, zonder t :-P
Fijn dat het weer beter gaat. Ook in slow- motion is er vast wel genoeg te genieten.
groeten, Tineke
Ah jawel, dat gaat best. Maar we raken inmiddels wel een beetje uitgekeken op Cahuita. Elke dag hetzelfde stukje strand, elke avond weer de vraag in welk restaurant we nu moeten gaan eten. Inmiddels kennen we overal de menukaart wel zo'n beetje. En aangezien het een dorpje is van zo'n 4 straten, valt er verder ook niet zo gek veel te beleven. Dus het begint wel een beetje te kriebelen om weer even ergens anders te gaan kijken, voordat we eindigen zoals de meeste lokale bewoners hier: hangend met je dreadlocks op je blote voeten in je kleren met gaten en caribische muziek erbij, kokosnoot in je hand en wachtend op een nieuwe dag. We hebben weer vol overtuiging kunnen vaststellen dat we hier ook niet zouden willen wonen 
.